W całym Kościele 18 maja obchodziliśmy 100. rocznicę urodzin św. Jana Pawła II.

W naszym kościele w Dobrzanach odprawiliśmy nabożeństwo majowe, w którym zostały wykorzystane fragmenty homilii, jaką wygłosił dziś rano przy grobie św. Jana Pawła II w bazylice św. Piotra w Rzymie papież Franciszek.

Później została odprawiona Msza św., podczas której w sposób szczególny prosiliśmy Boga przez wstawiennictwo Świętego Papieża o ustanie epidemii. Była to również okazja, aby przez przyczynę tego Świętego zawierzać Bogu inne intencje naszych serc, ale także aby dziękować za dar osoby Papieża Polaka.

Wykorzystane fragmenty homilii Ojca św. Franciszka:

"Święty Jan Paweł II był człowiekiem Bożym, ponieważ się modlił, i to modlił się wiele. Jak to możliwe, że człowiek, który miał tak wiele do zrobienia, tak wiele pracy, by prowadzić Kościół, tak wiele czasu poświęcał na modlitwę? On dobrze wiedział, że pierwszym zadaniem biskupa jest modlitwa. Nie stwierdził tego dopiero Sobór Watykański II, ale mówił już o tym św. Piotr, który gdy ustanawiano diakonów powiedział: «a zadaniem nas biskupów jest modlitwa i głoszenie Słowa». Pierwszym więc zadaniem biskupa jest modlitwa. Jan Paweł II to wiedział i czynił. I nauczył nas, że kiedy biskup przeprowadza wieczorem rachunek sumienia, musi zadać sobie pytanie: ile godzin się dzisiaj modliłem? Św. Jan Paweł II to człowiek modlitwy".

„Drugi rys św. Jana Pawła II - człowiek bliskości. Nie był człowiekiem oderwanym od ludu, wręcz przeciwnie, szedł w poszukiwaniu ludzi, objeżdżając cały świat, stał się bliskim wszystkich. A bliskość jest jedną z cech Boga wobec swojego ludu. Pamiętamy, że Pan mówi do ludu Izraela: «któryż naród wielki ma bogów tak bliskich, jak Pan, Bóg nasz, ilekroć Go wzywamy?» (Pwt 4,7). Bliskość Boga z ludźmi staje się najbardziej ścisła w Jezusie, staje się silna w Jezusie. Pasterz jest blisko ludu, w przeciwnym razie nie jest pasterzem, jest hierarchą, jest administratorem, może i dobrym, ale nie jest pasterzem. Konieczna jest bliskość ludu. I św. Jan Paweł II dał nam przykład tej bliskości: blisko wielkich i małych, znanych i dalekich, był zawsze blisko, stawał się bliskim".

„Trzecia cecha, którą odznaczał się św. Jan Paweł II to umiłowanie sprawiedliwości i to pełnej sprawiedliwości! To człowiek, który pragnął sprawiedliwości - sprawiedliwości społecznej, sprawiedliwości dla narodów, sprawiedliwości, która odrzuca drogi wojny. Ale sprawiedliwości w pełni! Dlatego św. Jan Paweł II był także człowiekiem miłosierdzia, ponieważ sprawiedliwość i miłosierdzie idą razem, nie można ich rozróżnić: sprawiedliwość jest sprawiedliwością, miłosierdzie jest miłosierdziem, ale jedno bez drugiego nie istnieje.

A mówiąc o człowieku sprawiedliwości i miłosierdzia, pomyślmy o tym, jak wiele św. Jan Paweł II uczynił, aby ludzie zrozumieli Boże miłosierdzie. Pomyślmy, jak wiele uczynił, aby ludzie zrozumieli Boże miłosierdzie. Jak bardzo rozwinął pobożność św. Faustyny, której wspomnienie liturgiczne jest dzisiaj obchodzone w całym Kościele. Odczuwał, że Boża sprawiedliwość miała oblicze miłosierdzia, tę postawę miłosierdzia. Zostawił nam dar w postaci zrozumienia czym jest sprawiedliwość miłosierna i miłosierdzie sprawiedliwe".

Na koniec zaś nabożeństwa modliliśmy się również słowami modlitwy, którą wypowiedział papież Franciszek: "Św. Janie Pawle II, wstaw się za nami, abyśmy pozostali zawsze wierni Ewangelii, byśmy umieli otworzyć na oścież drzwi Chrystusowi, abyśmy w tych trudnych czasach byli świadkami radości i miłosierdzia, abyśmy umieli odpowiedzieć na potrzeby naszych braci, którzy cierpią. Pomóż nam ze swym wstawiennictwem, abyśmy nie dali się okraść z nadziei, i byśmy byli mężczyznami i kobietami, którzy podążają z pewnością wiary”.

Warto w tym dniu zatrzymać się jeszcze nad dwoma krótkimi filmikami, które wspaniale ukazują osobę św. Jana Pawła II: