We wspomnienie Matki Bożej z Lourdes (11 lutego) przeżywaliśmy w tym roku po raz 30-ty Światowy Dzień Chorego, który został ustanowiony przez św. Jana Pawła II w dniu 13 maja 1992 roku. Miało to miejsce w 75. rocznicę objawień fatimskich i w 11. rocznicę zamachu na życie świętego papieża. Ojciec św. w ten sposób chciał, aby zostali dostrzeżeni wszyscy ci, którzy cierpią na duszy i na ciele.

Cierpienie i choroba są zawsze wielką tajemnicą, które jeżeli są przyjęte i przeżywane z Bogiem przynoszą piękne owoce dla samej osoby cierpiącej, jak i dla innych. Jeżeli jednak nie są zaakceptowane, jako wyraz woli Boga, mogą rodzić zgorzknienie i bezsens życia. Ważne jest, aby przy osobach chorych i cierpiących był zawsze ktoś, kto nie tylko będzie służył fizyczną pomocą, ale także towarzyszył i wspierał duchowo.

Pan Jezus w prywatnych objawieniach powiedział do Alicji Lenczewskiej: "Nikomu nie daję cierpienia ponad siły. Daję tyle, ile jest niezbędne do zbudowania. Nie bój się cierpienia ani swojego, ani czyjegoś. Jest bardzo potrzebne i korzystne. Zrozumiesz to

kiedyś. Kocham was, Moje dzieci, i tak bardzo pragnę waszego szczęścia. Wszystko jest z Mojej woli i wszystko jest potrzebne dla waszej radości we Mnie i dla radości tych, których Mi przyprowadzicie" (Świadectwo, 598).

W Światowy Dzień Chorego w naszej parafii księża udali się do chorych (a jest ich obecnie ok. 50 osób) z posługą sakramentalną. Przy tej okazji każdemu z chorych zanieśli życzenia i mały upominek, przygotowane przez nasz Parafialny Zespół Caritas. Przy tej okazji dziękujemy całemu Zespołowi za przygotowanie tych drobnych upominków, bo nie tyle liczy się wielkość daru, co pamięć i życzliwość, czyli miłość, zwana właśnie "caritas".

Z kolei na wieczornej Mszy św. o godz. 18.00 wszystkim, którzy tego pragnęli, został udzielony Sakrament Namaszczenia Chorych, który jest przede wszystkim sakramentem uzdrowienia.