ks. Kazimierz Rudawski SChr
Urodził się 25.05.1912 r. w Gosaninie pow. Konecki woj. kieleckie. Rodzicami byli Jan i Ewa z domu Zasada. Do Towarzystwa Chrystusowego w Potulicach przybył 14.08.1935 roku. Nowicjat rozpoczął 28.09.1935 r., pierwsze śluby złożył 28.09.1936 r., drugie 29.09.1937 r., śluby dozgonne 05.02.1940 r. w Krakowie.
Gdy wybuchła II wojna światowa kl. Rudawski, który miał rozpocząć II kurs teologiczny, podobnie jak inni współbracia pojechał do domu rodzinnego. Po wielu staraniach władz zakonnych udało się w Krakowie zorganizować dokończenie studiów dla dwunastu kleryków. Tak więc kl. Kazimierz Rudawski ukończył seminarium salezjańskie i 22.02.1942 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk bp S. Rosponda. Po święceniach ks. Rudawski za zezwoleniem przełożonych opuścił Kraków i w charakterze gościa przebywał u ks. prob. Figurskiego w Jastrzębiu (sandomierskie) do 1945 roku. Następnie został skierowany jako wikariusz do Sieradza (włocławskie). Od września 1945 do sierpnia 1946 r. był administratorem w Trzebiatowie.
W dniu 01.09.1946 r. Administrator Apostolski ks. bp Edmund Nowicki mianował ks. K. Rudawskiego pierwszym proboszczem w Dobrzanach na Pomorzu Zachodnim. Ogromny wysiłek i pracę ks. Proboszcza docenili parafianie, którzy na wieść o przeniesieniu do innej parafii zaprotestowali, wysyłając pismo z licznymi podpisami do Kurii Biskupiej w Gorzowie i przez dwie doby okupowali plebanię, by nie dopuścić do wyjazdu ks. Rudawskiego. W końcu ustąpili i od 19.12.1956 r. ks. Kazimierz Rudawski był proboszczem w Poczerninie. Zmarł 26.02.1960 w szpitalu w Stargardzie. Został pochowany w Dobrzanach.
Informacja za: chrystusowcy.pl
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Z Kroniki parafii pw. św. Michała Archanioła w Dobrzanach
Jego Ekscelencja ks. Dr Edmund Nowicki, Administrator Apostolski w Gorzowie Wielkopolskim 1-go września 1946 r. mianuje pierwszym proboszczem w Dobrzanach ks. Kazimierza Rudawskiego. Pierwszy stały duszpasterz ks. Kazimierz Rudawski przybył do Dobrzan 23-go września 1946 r.
Do czasu przyjazdu ks. Rudawskiego Dobrzany duszpastersko obsługiwał ks. Stefan Strzałkowski, dojeżdżając ze Suchania, a Msza św. odprawiana była w szkole, bo kościół był nieczynny.
Ks. Kazimierz Rudawski uporządkował kościół wewnątrz i zewnątrz przy wydatnej pomocy wiernych i miejscowych władz. Kościół został oszklony, wyremontowano wnętrze, postawiono ołtarz, przebudowano chór. Umieszczono dwa boczne ołtarze. Dzięki temu wnętrze kościoła przybrało wygląd świątyni katolickiej.
Pierwszą Mszę Św. odprawił w kościele Dobrzańskim ks. Rudawski w sposób bardzo uroczysty w Uroczystość Św. Michała Archanioła 1946 r. i odtąd Św. Michał Archanioł stał się patronem parafii. Do nowo zorganizowanej parafii należało 15 wiosek. Najdalszymi wioskami były Ciemnik i Czertyń. Niełatwa była pracy dla pioniera duszpasterstwa katolickiego. Jednym środkiem lokomocji była pospolita „furka”, a od czasu do czasu bryczka.
Z chwilą powstania parafii w Ińsku od Dobrzan odeszły wioski: Linówko, Ciemnik, Czertyń a do parafii w Marianowie Wiechowo. Na podstawie dekretu Kurii w Gorzowie Wlkp. do parafii Dobrzany przyłączono wioski: Odargowo, Mosino oraz Lutkowo. Parafia liczyła wówczas 3 500 wiernych.
Ks. Rudawski oprócz Dobrzan uruchomił i poświęcił na terenie parafii 6 kościołów filialnych: w Bytowie pw. św. Wojciecha; w Krzemieniu pw. Wniebowzięcia N.M.P.; w Lutkowie pw. Chrystusa Króla; w Ognicy pw. Św. Piotra i Pawła; w Odargowie pw. Przemienienia Pańskiego i w Białej pw. Matki Boskiej Bolesnej.
- Rok 1947
Dnia 22-go czerwca 1947 r. parafia Dobrzany przeżywa swoje Wielkie Święto. Wielkie, bo po raz pierwszy w tej parafii 112 (sto dwanaścioro) dzieci przystąpiło do I Komunii Św. Dzieci zgromadziły się w budynku szkolnym i w procesji zostały przeprowadzone do kościoła parafialnego w Dobrzanach.
Kościół dawniej protestancki, a obecnie katolicki zaczyna tętnić życiem eucharystycznym. Dla pierwszego proboszcza był to dzień wielkiej radości.
- Rok 1948
Wielkim wydarzeniem dla parafii Dobrzany w roku 1948 były Misje Św. Przeprowadzili je O.O. Franciszkanie a kierownikiem ich był znany misjonarz ludowy ks. Jan Patrzyk.
- Rok 1950
Dnia 17-go maja 1950 roku do parafii Dobrzany przybywa Jego Ekscelencja Ks. Bp Karol Niemira, aby młodzieży udzielić Sakramentu Bierzmowania. Ks. prob. Kazimierz Rudawski tak witał pierwszego biskupa na prastarej ziemi piastowskiej: „Ekscelencjo! Przybyłeś jako pierwszy z Biskupów i zastępca Pana Jezusa, aby dzieciom i młodzieży udzielić Sakramentu Bierzmowania. Witamy Cię najserdeczniej. Modlić się będziemy w Twojej intencji, w intencji Kościoła, aby Królestwo Boże na ziemi rosło i rozwijało się coraz bardziej”.
W lutym 1954 roku miejscowy duszpasterz przeżył gorzki dzień. Dniem tym był dzień śmierci matki. Na pogrzebie matki kapłana zebrało się 14 kapłanów z dekanatu stargardzkiego, z Dziekanem Ks. Dr Świetlińskim.
- Koniec kadencji Ks. Prob. Kazimierza Rudawskiego w parafii Dobrzany
6-go grudnia 1956 roku do Dobrzan dochodzi wiadomość, że „ks. prob. Rudawski ma być z parafii Dobrzany przeniesiony do parafii Poczernin”. „To jest niemożliwe, tyle był z nami. Dzieliliśmy trudy organizowania parafii, a teraz ma odejść? Nie pozwolimy”. Zaczęło się zbieranie podpisów. Rosły listy jeden po drugim. Mnożyły się wyjazdy do Kurii Gorzowskiej. Za każdym razem delegacja otrzymywała odpowiedz: „Ks. Rudawski musi odejść, bo tak postanowił jego Przełożony Generalny: Ks. Generał Ignacy Posadzy w Poznaniu”.
Po objęciu placówek w roku 1945 i następnym, księża pozostawali aż do roku 1956, bo zmiany były niemożliwe. Określa się ten czas jako „czasy stalinowskie”. Dopiero po październiku w roku 1956 nastąpiła dla Kościoła w Polsce pewna odwilż. Ten czas wykorzystał Ks. Generał Posadzy i przeprowadził zmiany wśród księży swego zgromadzenia. Trudno było o tym mówić parafianom.
Faktem jest, że parafianie Dobrzańscy bardzo lubili swego pierwszego proboszcza i się do niego przywiązali. Nie chcąc go wypuścić z parafii, aż dwie doby okupowali plebanię, żeby nie wyjechał do Poczernina.
W końcu jednak uznali, że władzy trzeba słuchać i zgodzili się.
Ks. Prob. Kazimierz Rudawski opuszcza parafię Dobrzany dnia 19-go grudnia 1956 roku, żegnany ze łzami przez tłumy wiernych.